Met het verworven vertrouwen van de wedstrijd tegen Chili, moesten we ook de Turken aan onze degen kunnen rijgen. De nummer 13 van Turkije was het grote gevaar vanwege zijn shotkwaliteiten. Hem uit de match houden met een harde en korte defense was primordiaal om kans te maken op de winst.

De jongens voerden het plan goed uit. En nummer 13 wist van geen hout pijlen te maken. We liepen een beetje uit en hadden een mooie voorsprong. Maar een moment van concentratieverlies zorgde voor een doelpuntensalvo van de tegenpartij. Plots werd de wedstrijd nagelbijtend. Ze namen de juiste beslissing om een time-out te nemen (de coach mag immers tijdens de wedstrijd niet tussenkomen) en bleven hierdoor de kalmte bewaren tot op het eind. We wonnen de wedstrijd met het kleinste verschil. Eindstand 13-14.

Dit jaar werden de FIBA regels gevolgd waardoor enkel de laatste 8 nog plaatsingswedstrijden dienden te spelen. Daardoor zat ons tornooi erop en eindigden we knap 15^de (Binnenpretje: De Walen eindigden 20^ste)

De dag werd afgesloten met een culturele avond waarbij elk land zichzelf voorstelde. Even stoom aflaten van een kort en krachtig tornooi.

Als laatste dag is er een culturele uitstap gepland. Zo gaan we naar het oude gedeelte van Tallinn en worden we daar rond gegidst. Na de lunch staat er een nieuw sportcomplex op de planning waar zij extreme sporten kunnen beoefenen. Na een hoogstwaarschijnlijk knallende fuif kunnen we ons Ests avontuur goed afsluiten.

Met de ervaringen van de vorige dagen, starten we met volle moed en vol vertrouwen aan de tweede wedstrijddag.

Bulgarije is een ploeg dat in het oog springt vanwege één bepaalde speler ‘De tank’. Een 2m grote corpulente reus waar we allemaal in kunnen. Er is een tactisch plan maar twijfelachtig of dit zal helpen tegen dit fysiek overwicht. Al heel snel bleek dat de Bulgaarse medespelers hun tank perfect wisten te bedienen, waardoor we vrij snel op achterstand kwamen. Van buitenaf scoorden we vrij goed en konden zo nog 12 punten scoren. Eindstand 12-21.

Qua fysieke uitstralingen moesten de Chilenen ons beter liggen. Hun onorthodoxe bewegingen en agressieve verdediging zijn de elementen waar we alert op moesten blijven. We waren van meet af aan bij de les en toonden een mooi staaltje van teamwerk. We lieten het mooiste basket zien van onze voorbije wedstrijden. We liepen snel uit mede dankzij enkele rake driepuntshots. Zo konden we de match vroegtijdig beëindigen met een 21-12 score als eindstand. Een vreugdedansje was dubbel en dik verdiend.

Na een stevig ontbijt, moesten we om 10u de bus op. Richting de sporthal van de universiteit van Tallinn.

Onze eerste wedstrijd stond gepland om 11u20 tegen Letland. Na een aarzelende start kwamen we snel op gelijke hoogte. Waarbij het spannend bleef tot op het eind. Met slecht enkele seconde op de klok en een gelijke stand, mochten we een vrijworp nemen. Die werd helaas gemist. En in de rebound werd door de tegenstrever gescoord op de buzzer. Eindstand 7-8.

Wedstrijd twee tegen Engeland beloofde nog van een ander niveau te worden gezien de fysieke verschillen. Al snel bleek dit te kloppen en kregen we enkele dunks om de oren. Toch herpakte onze jongens zich goed en kwamen ze zo terug meer in de match. De jongens hebben vooral geleerd dat ze meer fysiek contact moesten maken om verdedigend hun mannetje te staan. Eindstand 20-11.

Wedstrijd drie was dan tegen Tsjechië. Vier grote stevige jongens die bovendien aardig konden shotten en vrij agressief waren in defense. Net dat laatste zorgden voor wat balverliezen waardoor ze vrij snel konden uitlopen. Even konden we een paar scores op rij maken, dit woog niet op tegen de overmacht van de tegenstander. Eindstand 6-21.

We konden alvast een evolutie zien in het ploegspel en de intensiteit op verdedigend vlak. Wanneer we dit verder doortrekken dan moet er een winstmatch morgen zeker inzitten.

Eindelijk is het zover! Vroeg in de ochtend, verzamelden we in de vertrekhal van Zaventem. Om na twee vluchten en een bangelijke landing aan te komen in Tallinn.

Onderweg kregen we al een glimp te zien van mogelijke tegenstanders. Zo kwamen we Bulgarije, Engeland tegen op de luchthaven van Frankfurt. Bij het zien van de concurrentie en bijhorende lengte, vroegen sommige al naar een retourticketje.

In Tallinn werden we opgepikt en met de bus naar het hotel gebracht. Waar de jongens dan even konden uitrusten van de reis.

Dan was het wachten op de loting van het tornooi. We kwamen terecht in Poule B samen met Bulgarije, Tsjechië, Chili, Engeland, Letland en Turkije. Op dit niveau zijn er geen slechte ploegen maar we hadden nog zwaardere kleppers kunnen treffen.